Mislukt!

Ik ben mislukt!

Als vader;

als echtgenoot;

misschien zelfs wel als mens.

Mijn leven is één grote puinhoop!

En dat heb ik volledig aan mijzelf te wijten.

Ik zal proberen het uit te leggen.

Wat denkt u? Is alcoholverslaving erfelijk?

Mijn psychiater heeft mij proberen uit te leggen dat het allemaal toch net iets complexer in elkaar zit. Ik weet dat, omdat ik hem eens in de twee weken met een bezoek vereer.

Ik schaam me.

Niet zozeer omdat ik onder behandeling ben, maar wel om de reden die de aanleiding daar toe was.  

Het verdriet en de pijn die ik heb veroorzaakt. In één woord samengevat: afgrijselijk!

Ik drink met gemak een fles wijn leeg op een dag. Dat is overigens niet iets waar ik trots op ben, het geeft juist mijn probleem, of beter gezegd: mijn zwakte, aan. Ik ben simpelweg een alcoholist. Punt.

In het begin probeerde ik (voor zover dat überhaupt mogelijk was) het nog enigszins te verbloemen. Maar sinds ik ben ontslagen, was dat niet meer aan de orde. Wat had ik verder nog te verliezen? Juist ja, mijn gezin. En dat is me gelukt ook nog. Ik heb het allemaal verkloot.  

Spijt komt altijd na de zonde. Mijn ogen gingen pas open toen het echt te laat was. Ik had nooit gedacht dat ik er toe in staat zou zijn. Hoe cliché het misschien ook klinkt, maar drank maakt meer kapot dan je lief is.

Ik veranderde van een liefhebbende vader en echtgenoot in een meedogenloos monster.

Mijn hele wereld stortte ineen toen mijn hand zijn gezichtje raakte.

Ik schrok.

Hij huilde.

Ik stond als aan de grond genageld.

Hij keek me alleen maar aan.

Seconden leken een eeuwigheid te duren.

Ik zakte door mijn knieën op de grond en begon te huilen. 

‘Pap, je bent een rotvader, en een vieze gore zuiplap. Ik haat je! Ik wou dat je nooit mijn vader was geweest. Ik haat je!’ Toen spuugde hij naar me en rende de trap op naar zijn kamer. Ik hoorde zijn slaapkamerdeur met een klap dichtslaan.

En weet je? Ik begrijp hem volkomen. Wie wil er nou een gestoorde vader die onhandelbaar is? Want dat ben ik: Mislukt! Volledig ontoerekeningsvatbaar! Een rotvader!

Het leek Elsa, mijn vrouw, beter dat ik een tijdje ergens anders ging wonen. Dan kon ik nadenken over hoe nu verder.

‘Voor mijn part zuip je je kapot of God mag weten op wat voor manier jij je leven verder naar de kloten wilt gaan helpen.’ Met die woorden keerde ze mij de rug toe.

Dit was de druppel.

Wat je zaait, zal je oogsten. Ik zaaide verderf, ik oogstte ellende. Daarom ben ik hulp gaan zoeken. Ik wil graag een ander mens worden. Zeker, ik ben me er terdege van bewust; het gaat niet vanzelf, geluk komt je niet aanwaaien. Maar waar een wil is, is een weg.

Je kunt er voor kiezen zo gelukkig te zijn als jezelf hebt besloten te willen zijn.

Abraham Lincoln

© taededraaftdoor 02-09-2016